Dekorasyon, konsept, manzara , garsonlar, herşey güzel. Ama maalesef buraya kadar. Ödediğiniz "muhteşem" hesap bunlar için. Yemekler sıradan olmaktan öteye geçemiyor. Risotto pirinci bildiğimiz baldo. Kaya levreği ızgata gwrçekten "kaya" gibi. En pahalı spesiyalitesi Dialogue Kebap'ın etlerinin yarısı yağ ve sinirden ibaret, yenmiyor (paket yaptırılıp evdeki köpeğimize gidiyor). Antalya'da "kol gibi" hesap ödeyip tabağı soyırdığımız, son lokmasına kadar yiyip helal olsun verdiğim paraya denecek restoran sayısı bir elin parmaklarını geçmiyor. Oysa bu şehir Türkiye'nin mücevheri...
Ortam ve dekorasyon, garsonların kibarlığı harika. Ancak etler bu fiyatlara rağmen ( 4 kişi 10,000 TL, bir şişe en ucuz şarap 1800 TL dahil) tatsız ve çok yağlı. Buraya 3 kez geldim. Her seferinde hazım zorluğu ve şişkinlik yaşadım. Ya tuz eksik, ya gömlek yağı ve kuyruk yağı çok fazla, damakta donuyor. Soğuk içecek ve şarap o yağı temizleyemiyor. Çay içmek gerekiyor. Bu şatafata bu lezzet eksikliği ve rahatsızlık. Yazık oluyor. Yemek olarak pek de tavsiye edilecek gibi değil. Kutlama için veya ortam için gidilen bir yer...
Dışarıdan bakınca modern (!) ve nezih bir yer sanıyorsunuz. 70'li yaşlarda iki arkadaş, burada oturup bir köşede satranç oynamak için 20 km yol yaptık. Tabii ki bu arada oradan yiyip içeceğiz, para kazandıracağız. Satranç yasak (!) dediler. Yahu bu kumar değil, okullarda ders diye okutulan bir spor dedik. Yarım saat dil döktük. Biz masaya vurarak pişti oynamıyoruz, şakır şukur Okey oynamıyoruz. Kime ne rahatsızlık veriyoruz, diyoruz. Başkaları da oynar başa çıkamayız dediler. Satranç ve her türlü oyunu "kumar zanneden bu zihniyete laf anlatmak mümkün olmadı.. Resmen süklüm püklüm kovulduk. Günümüz rezil oldu. Yanımdaki yaşındaki arkadaşım 77, ben 65 yaşındayım. Hiç kimseye bu zihniyetle yönetilen bu yeri tavsiye etmiyorum.
70 yaşlarda iki arkadaş, burada oturup bir köşede satranç oynamak için 20 km yol yaptık. Satranç yasak (!) dediler. Yahu bu kumar değil, okullarda ders diye okutulan bir spor dedik. Yarım saat dil döktük. Biz masaya vurarak pişti oynamıyoruz, şakır şukur Okey oynamıyoruz. Kime ne rahatsızlık veriyoruz, diyoruz. Satranç ve her türlü oyunu "kumar zanneden bu zihniyete laf anlatmak mümkün olmadı.. Resmen süklüm püklüm kovulduk. Günümüz rezil oldu. Bir daha buraya ayak basmam. Güya adı "Engelsiz Cafe". Yanımdaki arkadaşım 77, ben 65 yaşındayım. Hiç kimseye bu zihniyetle yönetilen bu yeri tavsiye etmiyorum.
70 yaşlarda iki arkadaş, burada oturup bir köşede satranç oynamak için 20 km yol yaptık. Satranç yasak (!) dediler. Yahu bu kumar değil, okullarda ders diye okutulan bir spor dedik. Etrafımızı bir anda garsonlar ve güvenlik görevlileri sardı. Müdürü çağırın dedik, beyefendi karşımız çıkmadı, muhatap olmadı. Yarım saat dil döktük. Biz masaya vurarak pişti oynamıyoruz, şakır şukur Okey oynamıyoruz. Kime ne rahatsızlık veriyoruz, diyoruz. Başkaları da oynar başa çıkamayız dediler. Oyun oynayanlara "başa çıkmaya çalışmak" nasıl bir zihniyettir? Satranç ve her türlü oyunu "kumar zanneden bu zihniyete laf anlatmak mümkün olmadı.. Resmen süklüm püklüm kovulduk. Günümüz rezil oldu. Bir daha buraya ayak basmam. Güya adı "Engelsiz Cafe". Yanımdaki 77 yaşındaki arkadaşım %75 engelli. Ben 65 yaşındayım. Hiç kimseye bu zihniyetle yönetilen bu yeri tavsiye etmiyorum.
Tartışmasız Antalya'nın en iyi pizzacı. Adı Napoli ama pizzası kalın hamurlu değil. İncecik Milano-Venedik usulü. Semolina'lı hamurun tadına varmak için, çok karışık malzemeli tercih etmeyin.